Psychisch welzijn staat tegenwoordig hoog op de agenda. Dat was lange tijd niet zo, mensen met mentale problemen waren heel dikwijls afhankelijk van naastenliefde.

Er doen horrorverhalen de ronde over de behandeling van zogenaamde “krankzinnigen”. Een van de meest beruchte plekken was Geeraard de Duivelsteen in Gent, een 13de eeuwse burcht die in de 16de eeuw een zogenaamd ‘dolhuis’ voor krankzinnigen werd. Ook was er een tehuis voor mannelijke wezen. Een ander deel werd gebruikt als gevangenis, en het verschil in behandeling tussen de mensen die er waren opgesloten was vaak niet groot.

De situatie voor geesteszieken in Gent verbeterde langzaam maar zeker toen Petrus Jozef Triest (1760-1836) aan het roer kwam van zowel het Geeraard de Duivelsteen als het Hospice n°8. Hij trok de jonge dokter Joseph Guislain (1797-1860) aan, een vooruitstrevend geneesheer die zich ontpopte tot een van de pioniers van de psychiatrische zorg in Vlaanderen. 

Guislain slaagde er als eerste dokter in om een reglement op te stellen over hoe er met de zieken op een menswaardige wijze moest worden omgegaan. Er werd een nieuw gebouw neergezet dat een betere zorg mogelijk moest maken.

De vaste collectie van het museum Dr. Guislain laat mooi de evolutie zien van hoe mensen met psychoses en andere geestesziektes werden behandeld. Sommige dwangmiddelen uit de vorige eeuw lijken barbaars in hedendaags perspectief. Het museum heeft ook een fraaie collectie van kunst gemaakt door mensen met een geestesziekte.