Al in de 13de eeuw bewoonden begijnen het Prinselijk Begijnhof ‘Ten Wijngaarde’. Ongehuwde dames leefden er samen in een gesloten gemeenschap en leidden er een vrij zelfstandig en geëmancipeerd leven. In 1998 erkende UNESCO het Brugse begijnhof, samen met 12 andere Vlaamse begijnhoven, als UNESCO werelderfgoed. Vandaag worden de witte huizen rond de charmante binnentuin nog steeds bewoond door enkele zusters en door vrouwen die kiezen voor een serene levensstijl. Je kan dit unieke stukje werelderfgoed vrij bezoeken, maar bij valavond sluiten nog steeds onherroepelijk de poorten.