In Aalst vind je de jaarlijkse hoogmis van het carnaval in Vlaanderen. Mensen trekken verkleed door de straten. Er wordt gegeten en gedronken dat het een lieve lust is, met alcohol voor de volwassenen en snoep voor de kinderen. Een gewone man wordt tot prins benoemd. Met behulp van maskers en kostuums kunnen mensen even iemand anders zijn.

Net zoals veel feesten in Vlaanderen heeft carnaval zijn wortels in de katholieke feesttraditie. Het wordt gevierd op de zondag, maandag en dinsdag vlak voor de vastentijd. Het was een laatste uitspatting van overvloed, voor de schaarste van de vastenperiode begon. Carnaval gaat zelfs nog verder terug, want de Katholieke Kerk liet zich voor het feest inspireren door de Romeinse saturnaliën, een heidens feest. Dat Romeinse carnaval zette de wereld even op zijn kop: dienaars werden meesters, vrouwen en mannen wisselden van rol.

In zijn huidige vorm dateert het uit 1851. Toen reed de carnavalsstoet voor het eerst uit. Mannen die zich geen kostuum konden veroorloven, verkleedden zich met de afdankertjes van hun echtgenotes. Dat leverde hen de spotnaam ‘Voil Jeanet’ op. In de loop van de jaren kreeg de ‘Voil Jeanet’ enkele vaste attributen: een bontjas, een kinderwagen, een vogelkooi met een haring …

Andere terugkerende figuren zijn de Aalsterse stadsreuzen zoals ‘Ons Paula’ en het ‘Ros Balatum’ (een parodie op het Ros Beiaard van Dendermonde). Opvallen doen de Aalsterse Gilles. Die ontstonden eind jaren 1920 naar het voorbeeld van de Gilles van Binche. Daar gaan die personages al eeuwen rond. Met het geluid van hun klompen, bellen en trommels kondigen ze drie dagen carnaval aan. Ze dragen maskers en hoeden met struisvogelveren en gooien sinaasappels in het rond.